За да имаш пријатели- биди пријател,
за да постоиш како личност- биди човек.
Ти, човеку, си создаден од љубов,
затоа сакај, чувствувај, мечтај…
Повлечи се кога треба, но не се откажувај!
Сакај, за да можат да те љубат,
чувствувај, за да можеш да разбереш.
Фантазирај, само така нешто ќе допре до тебе!
Спомените, прегратките,емоциите се само затишје пред бура,
а бурата е таму каде што мракот се крие…
Неискажани зборови, недовршени разговори, копнеж по некого-бура!
Порој кој дневникот како тајна го чува.
Пишувај, иако во срцето ти е тишина,
нешто неизречено, некој последен збор,
ќе одекнува во тебе, знам.
И за промена, научи човеку:
да се пронајдуваш себеси во нечии очи,
во нечиј свет и да не се плаши да се восхитуваш
на мудроста на некој непознат.
Љуби за да го осознаеш светот, изгуби се во нечии раце. Биди таа промена што би го променила светот, не гласно, но вистински.
Фросина Димеска
